در آغاز، ویروس کرونا در شهر نُه میلیون نفری وُوهان چین شیوع پیدا کرد و بعد به ایران و کشورهای دیگه سرایت کرد. ویروس کرونا باعث شد تا در تمام دنیا یه تغییر بزرگ در سبک و شیوه زندگی مردم ایجاد بشه، تا این حد که وقتی مردم به ماه‌های گذشته نگاه می‌کنن، تغییر در زندگیشون رو به وضوح می‌بینن. این همه‌گیری و بحران باعث شد که تغییر زیادی در سبک و شیوه زندگی مردم ایجاد بشه و اگه نیمه پر لیوان رو ببینیم شاید کرونا اومد تا نگرش انسان‌ها رو به خیلی چیزها و حتی به زندگی تغییر بده.
تغییر آگاهانه چیه؟
تغییر در تعریف عبارتست از حرکت از یک وضعیت به وضعیت دیگه. به طور طبیعی و غیر‌ارادی گذر زمان منجر به بسیاری از تغییرات موجود در زندگی ما میشه. اهمیت تغییر، زمانی مشخص میشه که ما تصمیم به ایجاد تغییر می‌گیریم. و این به معنی فاصله گرفتن از یه حالت منفعلانه و نزدیک شدن به پویایی هست. خطر ایجاد تغییر زمانی هست که ما ناآگاهانه تن به تغییر بدیم. نتیجه تغییر ناآگاهانه اضطرابی هست که با ما همراه میشه و مانع رسیدن ما به تأثیر مثبت تغییر میشه. ما باید یاد بگیریم که تغییر رو آگاهانه و هدفمند دنبال کنیم.
تغییرات اولویت های زندگی ما بر اثر کرونا
در شرایط فعلی بسیاری از روانشناسان و جامعه شناسان در نقاط مختلف جهان در مطالعاتشون اشاره دارن که ترس از بیماری، نامشخص بودن وضعیت زندگی در آینده و تغییرات شدید در عادات روزمره باعث شده اولویت‌های افراد دچار تغییر قابل توجهی بشه. مثلا مصرف‌گرایی یا گرایش به برندها و تجملات اهمیتشون رو از دست دادن و همدردی، نوع دوستی و گذشت ظرفیت بیشتری برای بالفعل شدن پیدا کردن. کرونا انسان‌ها رو به تفکر بیشتر و تأمل در رفتارهای خودخواهانه، سودجویانه، وادار کرده و حتی در نوع تفکر و رفتار ما هم تاثیرگذار بوده، مثلاً کسی که تا پیش از این اهمیتی برای رعایت موارد بهداشتی قائل نبود، این روزها توجه بیشتری میکنه. بیش از همه، کرونا باعث شده آدم‌ها از هر نژاد، قوم، جنس و طبقه در مقابل این بیماری با هر میزان از فقر یا ثروت یکسان باشن و امید میره چنین ویژگی‌هایی در این پدیده نوظهور، سبب آگاهی و بیداری خرد جمعی جهانیان بشه
چرا تغییر لازمه؟
انسان همیشه به تغییر علاقه داشته. ما همیشه میل به این داریم که درد رو کاهش بدیم، و برای این منظور به تغییر فکر میکنیم. اگرچه تغییر ممکنه زندگی روزمره ما رو مختل کنه و عملکرد طبیعی ما رو با مشکل مواجه کنه، اما این فرصت و چالش رو برای ما فراهم میکنه که نگاهی دوباره به مسیر و روند زندگیمون داشته باشیم و اشتباهات اون رو اصلاح کنیم. این مساله منجر به تصمیم گیری‌های بهتر و آگاهانه‌تری به نسبت قبل میشه. با این حال در هر تغییری باید بپذیریم چه چیزی قابل تغییره و چه چیزی تغییر نیافتنیه. پذیرش ثبات یا به اصطلاح تغییر نیافتنی‌ها و وجود داشتن چیزهایی که در ما تغییر پیدا نمیکنه بسیار کمک میکنه که میسرمون هموار باشه و منطقمون فعال بشه. اینطوری میپذیریم که چه بسترهایی داریم، و چه ظرفیت‌ها و امکاناتی در ما برای تغییر وجود داره .
لازمه تغییر پایدار برای ساخت یک فرهنگ جدید
یه نکته قابل توجه اینکه تغییر در بلند مدت امکان پذیره و در کوتاه مدت تغییر به اون تعریفی که ما انتظارشو داریم خیلی امکان پذیر نیست. هر تغییری که به سرعت بخواد اتفاق بیافته قطعاً آسیب دیگه‌ای رو در ما بوجود میاره. اگه دوست داریم یه تغییر پایدار رو تجربه کنیم و ازش لذت ببریم، باید تبدیل به یه فرهنگ و عادت همیشگی بشه. بنابراین، در شرایط فعلی و بعد از اتمام کامل شرایط کرونایی خوبه که تغییرات مثبت به صورت یه فرهنگ در زندگیمون باقی بمونن. مثلاً فرصت حضور در خانه و در جمع خانواده بودن می تونه سبب افزایش کیفیت روابط میان اعضای خامواده بشه. گفتگوی مؤثر یکی دیگه از موهبتهای این روزهاست که به تقویت مهارت‌های فردی و خانوادگی منجر میشه. رعایت نکات بهداشتی و توجه بیشتر به سلامتی، کتاب خوندن، شرکت کردن در کلاسهای آنلاین و دورکاری های متعهدانه، از جمله دستاوردهای دیگه شرایط کرونایی بود. خوبه این روند در شرایط بعد کرونا هم ادامه پیدا کنه و تلاش کنیم همون آدم قبل از کرونا نباشیم...طوری که سال ها بعد وقتی به کرونا فکر میکنیم حس کنیم باعث یه تغییر مثبت توی زندگیمون شد...
درنهایت، نحوه ایجاد تغییر، بستگی به انتخاب و مسئولیت شخصی ما داره.
